Leczenie zapalenia pęcherza u kobiet

Zapalenie pęcherza moczowego to zapalenie pęcherza. Ten narząd jest przeznaczony do gromadzenia i wydalania moczu, ale jeśli wyściółka narządu jest uszkodzona, cierpi na tym jego funkcja, a osoba zaczyna odczuwać nieprzyjemne objawy. W większości przypadków patologia dotyczy tylko błony śluzowej, ale czasami proces zapalny obejmuje również tkankę mięśniową. Najtrudniejsze jest śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego.

Choroba dotyka głównie kobiety, co wiąże się z anatomicznymi cechami cewki moczowej. Zapalenie u mężczyzn pojawia się rzadko, zwykle działa jako choroba współistniejąca na tle przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego.

Objawy

Objawy zapalenia pęcherza są dość oczywiste i trudno ich nie zauważyć. Z reguły choroba zaczyna się ostro, dlatego pacjenci zwracają uwagę na oczywisty dyskomfort w drogach moczowych. Wśród przejawów patologii uwaga:

• częste pragnienie oddawania moczu;
• uczucie niepełnego oddawania moczu;
• skurcze i ból podczas oddawania moczu;
• wzrost temperatury ciała;
• pojawienie się domieszki krwi w moczu;
• mętny mocz (z powodu obecności ropy);
• nudności, bóle rysunkowe jak podczas menstruacji.

Pomimo charakterystycznych objawów choroba może dawać różne objawy. Krwiomocz nie zawsze występuje, ale nasilenie bólu może jedynie przypominać łagodny dyskomfort. W każdym razie, jeśli pojawią się oznaki patologii, konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem w celu jak najwcześniejszego postawienia diagnozy. Choroba w ostrej fazie we wczesnym stadium jest najlepiej leczona, ale z postacią przewlekłą walka trwa dłużej.

Formy i rodzaje przewlekłego zapalenia pęcherza moczowego

Z natury procesu zapalnego zapalenie pęcherza jest ostre i przewlekłe. W zależności od źródła rozwoju choroba może być pierwotna (choroba niezależna) lub wtórna (zapalenie rozprzestrzenia się z sąsiednich obszarów, takich jak nerka).

W zależności od obszaru uszkodzenia błony śluzowej pęcherza występuje zapalenie pęcherza:

• ogółem (ogólne);
• ogniskowy.

Wyróżnia się następujące postacie kliniczne zapalenia pęcherza:

• katar - nieropne zapalenie błony śluzowej pęcherza;
• ropowica - ropna zmiana warstwy podśluzówkowej;
• ziarniniakowaty - towarzyszy wysypka na błonie śluzowej;
• krwotoczny, który charakteryzuje się uwalnianiem krwi z moczem;
• śródmiąższowe zapalenie pęcherza - zapalenie rozprzestrzenia się na wszystkie warstwy narządu.

Wyróżnia się również szereg rzadkich postaci: wrzodziejące, torbielowate, zgorzelinowe zapalenie pęcherza moczowego.

Cała różnorodność chorób zapalnych pęcherza łączy się w dwie duże grupy:

• specyficzne zapalenie pęcherza, które są wywoływane przez patogeny infekcji seksualnych: gonokoki, ureaplazmy, chlamydie.
• niespecyficzne zapalenie pęcherza - rozwija się z winy oportunistycznej flory, której przedstawiciele w normalnych warunkach nie prowadzą do chorób (na przykład E. coli).

Wreszcie, niezakaźne zapalenie pęcherza moczowego łączy się w oddzielną grupę. Mogą wystąpić pod wpływem czynników alergicznych, promieniowania, urazów, efektów termicznych, toksyn pasożytów.

Przyczyny zapalenia pęcherza

W większości przypadków uszkodzenie pęcherza i rozwój procesu zapalnego wiąże się z penetracją infekcji, jednak zapalenie pęcherza może mieć charakter toksyczny i alergiczny. Kiedy pojawia się infekcja, choroba jest przenoszona na kilka sposobów:

• rosnąco – od cewki moczowej przez cewkę moczową – wpływa na pęcherz;
• zstępujące - w tym przypadku infekcja pojawia się z powodu zapalenia nerek, przez moczowody, dociera do pęcherza;
• limfogenny - przez przepływ limfy przez narządy miednicy w obecności uszkodzeń narządów płciowych;
• krwiopochodny – infekcja wnika wraz z krwią, ale ta droga rozprzestrzeniania się jest najrzadsza;
• bezpośrednio - jeśli ropień pęknie wewnątrz pęcherza, a patogenna mikroflora wnika bezpośrednio do jamy pęcherza, może to być również podczas cewnikowania narządu, infekcji podczas operacji.

Najczęściej E. coli wywołuje zapalenie pęcherza. Występuje w 80-95% przypadków nieskomplikowanej patologii. Ta bakteria zwykle znajduje się w odbytnicy, ale kiedy dostanie się do cewki moczowej, wywołuje proces zapalny. Enterobakterie, gronkowce, grzyby, infekcje przenoszone drogą płciową mogą również powodować chorobę. Zwykle poprzedza pojawienie się objawów zapalenia pochwy lub bakteryjnego zapalenia pochwy, a objawy choroby można również zauważyć w ciągu jednego dnia po stosunku (zapalenie pęcherza moczowego po stosunku).

Czynniki przyczyniające się do rozwoju zapalenia pęcherza moczowego

Ciało o dobrej odporności może poradzić sobie z obecnością patogennej mikroflory, więc objawy zapalenia pęcherza u pacjenta nie pojawią się. Ale pod wpływem niektórych czynników objawia się:

• uszkodzenie błony śluzowej pęcherza;
• zaburzenia krążenia narządów miednicy;
• hipotermia;
• obecność innych ognisk w ciele, takich jak infekcje nerek;
• zmniejszenie obrony organizmu;
• choroby zapalne narządów płciowych;
• brak witamin i minerałów w organizmie;
• nierównowaga hormonalna;
• niewystarczająca higiena, noszenie syntetycznej bielizny;
• stres i przepracowanie;
• opóźnione opróżnianie pęcherza.

W obecności tych czynników zapalenie pęcherza szybko postępuje, a przewlekła patologia przechodzi w stadium nawrotu. Dlatego, aby zapobiec nawrotom, konieczne jest wykluczenie wpływu czynników prowokujących na organizm.

Przyczyny przejścia ostrego stanu zapalnego w fazę przewlekłą

Proces zapalny w pęcherzu może wystąpić z powodu różnych patogenów. Najczęściej są to bakterie, ale występuje zapalenie pęcherza moczowego i wirusowa, grzybicza etiologia. Jeśli ostra postać choroby zostanie zdiagnozowana na czas, przepisane zostanie prawidłowe leczenie zapalenia pęcherza, a pacjent zastosuje się do wszystkich zaleceń lekarza, wówczas proces patologiczny można całkowicie wyeliminować i nastąpi powrót do zdrowia.

Ale często kobiety odkładają wizytę u lekarza, próbują samodzielnie leczyć zapalenie pęcherza, mając nadzieję, że wszystko samo zniknie. W rezultacie marnuje się cenny czas. Mikroorganizmy aktywnie się rozmnażają, wzrasta intensywność stanu zapalnego. Po całkowitym „zadomowieniu się" w pęcherzu drobnoustroje nie zrezygnują tak łatwo ze swojej pozycji. Stan zapalny staje się przewlekły.

Często zdarza się również, że specjalista przepisuje leczenie zapalenia pęcherza moczowego, pacjentka zaczyna brać leki i samodzielnie przerywa terapię w momencie, gdy czuje ulgę. W rezultacie patogeny nie są całkowicie zniszczone, a ocaleni dzielą się - powstaje przewlekłe zapalenie pęcherza moczowego, które jest odporne na antybiotykoterapię.

Wreszcie do rozwoju przewlekłego zapalenia pęcherza przyczyniają się następujące okoliczności:

• ogólny spadek obrony immunologicznej, hipotermia;
• zmiany hormonalne (ciąża, menopauza);
• zaniedbanie zasad higieny osobistej;
• choroby ginekologiczne;
• przewlekłe choroby innych narządów i układów: cukrzyca, nowotwory złośliwe.

Objawy przewlekłego zapalenia pęcherza moczowego

W dzisiejszym środowisku medycznym sam termin „przewlekłe zapalenie pęcherza" jest przestarzały. Jest używany „w staromodny sposób", dla lepszej komunikacji z pacjentami. Powolny proces zapalny w pęcherzu nazywany jest nawracającym zapaleniem pęcherza moczowego. Jej głównym objawem jest rozwój 2 lub więcej zaostrzeń w ciągu sześciu miesięcy lub 3 epizodów rocznie.

Okresowi zaostrzenia towarzyszą charakterystyczne objawy:

• częste oddawanie moczu;
• bolesność, pieczenie, ból podczas oddawania moczu;
• rozmowy nocne;
• uczucie niepełnego opróżnienia, ból w podbrzuszu.

Zaostrzeniu choroby może towarzyszyć umiarkowany wzrost temperatury ciała, pojawienie się krwi w moczu, jej zmętnienie.

W okresie remisji objawy mogą być całkowicie wygładzone. Ale częściej pacjenci cierpią z powodu dyskomfortu podczas oddawania moczu i okresowego umiarkowanego bólu przez lata.

Najpoważniejszą konsekwencją nawracającego zapalenia pęcherza moczowego jest rozwój oporności (odporności) patogenów na leki przeciwbakteryjne, a następnie zwyrodnienie błony śluzowej pęcherza moczowego. Nabłonek śluzówki ulega deformacji bliznowatej lub zostaje zastąpiony uwarstwionym nabłonkiem płaskonabłonkowym. Na tym etapie przewlekłego zapalenia pęcherza nie można już wyleczyć samą antybiotykoterapią. Konieczne jest przeprowadzenie specjalnych procedur medycznych.

Ostre i przewlekłe zapalenie pęcherza moczowego: metody leczenia

Leczenie ostrych i przewlekłych postaci patologii jest inne. Zwykle ostre zapalenie pęcherza jest znacznie łatwiejsze do leczenia, ponieważ patologię wywołują mikroorganizmy, przeciwko którym lekarz zaleci kurs antybiotykoterapii. Leki przeciwbakteryjne są dość zróżnicowane. Szybko pomagają powstrzymać atak choroby, a systematyczne wykorzystanie środków doprowadzi do całkowitego wyleczenia zapalenia pęcherza. Preparaty na bazie fosfomycyny doskonale radzą sobie ze stanami zapalnymi.

Przewlekły stan zapalny jest trudniejszy do leczenia, ponieważ komplikują go inne schorzenia. Kompleksowe leczenie długotrwale rozwijającego się zapalenia pęcherza prowadzi się przy użyciu kilku grup leków. Antybiotyki pozostają w czołówce, ale lekarz przepisze również leki przeciwzapalne, witaminy i reparanty. W celu zapobiegania infekcjom i utrwalenia efektu terapii pacjentowi przepisuje się leki ziołowe, kursy fizjoterapii.

zapalenie pęcherza u kobiet

Najczęściej zapaleniu pęcherza u kobiet towarzyszą zaostrzenia przewlekłego stanu zapalnego, dlatego według statystyk co drugi pacjent dwa razy w roku konsultuje się z lekarzem z nawracającą chorobą.

Mówi to nie tyle o trudnościach w leczeniu choroby, ile o konieczności starannego przestrzegania zaleceń lekarskich i eliminacji czynników wywołujących chorobę.

zapalenie pęcherza moczowego po stosunku

Zapalenie pęcherza moczowego po stosunku u kobiet jest wywoływane przez anomalie układu moczowo-płciowego. Przesunięta w dół i wewnątrz zewnętrznego otworu cewki moczowej staje się bardziej podatna na przenikanie patogennej mikroflory. Ponadto sprawcą zapalenia pęcherza po stosunku jest zbyt ruchoma cewka moczowa, która łatwo przemieszcza się podczas pocierania penisa. W tym przypadku błona śluzowa jest łatwo podrażniona, a patogenne mikroorganizmy wnikają do otworu cewki moczowej. Objawy i leczenie tej postaci patologii są ze sobą powiązane, dlatego lekarze podchodzą do problemu indywidualnie w każdym przypadku klinicznym.

Przyczyną zapalenia pęcherza jest również przemienność seksu analnego z pochwowym, co jest absolutnie niemożliwe, ponieważ mikroflora odbytnicy wnika bezpośrednio do pochwy i przylegającej cewki moczowej. Czynnikiem rozwoju infekcji bakteryjnych jest ręczne wprowadzanie drobnoustrojów, niewystarczające wydzielanie śluzu pochwy, co powoduje mikropęknięcia.

Objawy zapalenia po stosunku nie różnią się, ale pacjent może zauważyć ich pojawienie się bezpośrednio w związku ze stosunkiem płciowym – zwykle dyskomfort pojawia się już w ciągu pierwszych 12 godzin.

Leczenie zapalenia pęcherza po stosunku jest indywidualne, ponieważ najpierw konieczne jest ustalenie przyczyny choroby i precyzyjne ukierunkowanie terapii. Przy anomalii cewki moczowej lekarz zaproponuje operację plastyczną, w wyniku której problem zniknie. Możliwy jest zarówno zabieg chirurgiczny, jak i iniekcje kwasu hialuronowego. Jeśli infekcja STI wystąpiła podczas intymnego związku, wymagane będą leki przeciwbakteryjne, a następnie przywrócenie mikroflory pochwy.

Co mówi krew w moczu?

Pojawienie się krwi w moczu wskazuje na rozwój ostrego krwotocznego zapalenia pęcherza moczowego. Nie pojawia się na końcu, ale towarzyszy całemu procesowi oddawania moczu. Obecność erytrocytów nadaje moczowi różowy kolor. Również mocz może mieć kolor „mięsnych pomyj", to znaczy mieć brązowawy kolor z obecnością pasm śluzowych, nici lub brązowych płatków.

Zwykle podczas oddawania moczu z krwią pojawia się silny ból, ból pęcherza i uczucie ciągnienia w dolnej części pleców. Pojawienie się krwi w moczu jest obowiązkowym powodem wizyty u lekarza.

Zapalenie pęcherza moczowego podczas menstruacji

U niektórych kobiet zaostrzenie zapalenia pęcherza występuje na tle zmian hormonalnych podczas menstruacji. Podczas menstruacji narządy miednicy są najbardziej podatne na infekcje, więc następujące choroby mogą wywołać chorobę:

• choroby zapalne żeńskich narządów płciowych;
• wahania hormonalne;
• reakcja alergiczna na produkty do higieny intymnej;
• zmniejszenie obrony organizmu;
• nieprzestrzeganie higieny osobistej;
• niespecyficzne infekcje, grzybice, choroby przenoszone drogą płciową.

Pod wpływem tych czynników patogen przedostaje się do cewki moczowej i cewki moczowej, powodując stan zapalny. Zwykle zaostrzenie choroby występuje podczas owulacji, a także 1-2 dni przed wystąpieniem miesiączki. Upławy stają się doskonałą pożywką dla patogennej mikroflory. Objawy zapalenia pęcherza podczas menstruacji są typowe, ale komplikują je charakterystyczne objawy podczas menstruacji - bóle i bóle ciągnące w podbrzuszu.

Lekarz może zidentyfikować przyczynę patologii po zebraniu wywiadu i przestudiowaniu wyników diagnostyki laboratoryjnej. Schemat leczenia jest standardowy, ale w przypadku rozpoznania infekcji narządów płciowych może być wymagane jednoczesne leczenie patologii ginekologicznych. Ważne jest przestrzeganie higieny osobistej, wzmocnienie układu odpornościowego.

Ciąża i zapalenie pęcherza moczowego

Zgodnie z wynikami badań lekarze stwierdzili, że bezobjawowa bakteriuria jest wykrywana jeszcze przed ciążą, dlatego choroba objawia się w okresie ciąży. Powody tego to:

• zmiany w tle hormonalnym i stosunku progesteronu i estrogenu w ciele przyszłej matki;
• naruszenia urodynamiki wraz ze wzrostem wielkości macicy;
• osłabienie aparatu więzadłowego, większa ruchliwość narządu, ale zmniejszenie jego perystaltyki i tonu;
• ekspansja miedniczki nerkowej z powodu zwiększonego krążenia krwi w miednicy.

Utajony przebieg patologii komplikuje wczesną diagnozę. Leczenie zapalenia pęcherza w czasie ciąży jest możliwe nawet przy użyciu antybiotyków. Lekarz przepisze nazwy leków i dawki leków, które są bezpieczne dla płodu.

Metody diagnostyczne

Objawy zapalenia pęcherza są bardzo charakterystyczne, ale lekarz nadal zaleci serię testów, aby ostatecznie ustalić przyczynę patologii i określić charakter przebiegu choroby. Specjalista zbierze anamnezę, przeanalizuje skargi pacjenta i przeprowadzi badanie zewnętrzne z badaniem palpacyjnym strefy pęcherza. Stosowane są następujące metody diagnostyczne:

• echoskopia - za pomocą ultradźwięków można określić stopień procesu zapalnego, jego występowanie, a także ocenić stan układu moczowego, narządów płciowych;
• cystoskopia - badanie narządu za pomocą endoskopu, które pozwala ocenić stan błony śluzowej pęcherza moczowego;
• cystografia - badanie pęcherza za pomocą środka kontrastowego.

U kobiet leczenie należy rozpocząć od zdefiniowania patogenu. Zestaw testów laboratoryjnych jest obowiązkowy: ogólna analiza moczu, analiza Nechiporenko, hodowla bakteriologiczna, biopsja tkanki, reakcja łańcuchowa polimerazy (dla dokładniejszego określenia patogenu). Aby ocenić stopień procesu zapalnego, lekarze mogą wysłać badanie krwi. W przypadku podejrzenia patologii zapalnych żeńskich narządów płciowych może być wymagane badanie przez ginekologa i dostarczenie zaleconych przez niego testów.

Metody leczenia

W chorobach zapalnych narządu lekarze stosują terapeutyczne i chirurgiczne metody leczenia patologii. W większości przypadków możliwe jest pozbycie się choroby za pomocą odpowiednio opracowanej terapii lekowej z dodatkiem fizjoterapii.

Leczenie farmakologiczne obejmuje kombinację różnych grup skutecznych leków, w zależności od charakteru choroby. Pacjentowi można podać:

• leki przeciwzapalne - służą do łagodzenia obrzęku błony śluzowej i eliminowania bólu, zmniejsza się proces zapalny;
• przeciwskurczowe - stosowane w celu łagodzenia dolegliwości bólowych, skutecznie likwidują skurcze pęcherza;
• terapia antybakteryjna - grupa leków, które działają bezpośrednio na czynnik sprawczy patologii;
• leki przeciwgrzybicze - zalecane, jeśli zapalenie pęcherza jest wywołane przez grzyb lub powikłane przez niego (na przykład z połączonym przebiegiem infekcji bakteryjno-grzybiczej);
• fitopreparaty - leki w tabletkach i innych postaciach o właściwościach przeciwdrobnoustrojowych i przeciwzapalnych.

W niektórych przypadkach lekarze przepisują pacjentowi wkraplanie leków zamiast podawania doustnego. W klinice wykonywane jest płukanie pęcherza moczowego. Za pomocą specjalnego cewnika podaje się pożądane stężenie leku, którego nie można osiągnąć innymi sposobami. Przed zabiegiem pacjent musi się opróżnić, aby lek jak najdłużej oddziaływał na błonę śluzową.

Leczenie chirurgiczne stosuje się tylko w rzadkich przypadkach, gdy proces zapalny wywołał zmiany anatomiczne lub w ciężkich nawracających infekcjach. W takim przypadku wykonywana jest korekcja laserowa. Na przykład w przypadku zapalenia pęcherza po stosunku u wielu kobiet jedyną opcją leczenia jest dystalna transpozycja cewki moczowej.

Dieta w leczeniu zapalenia pęcherza moczowego

Konieczne jest przestrzeganie diety, ponieważ pikantne i słone potrawy przyczyniają się do pojawienia się wrzodów na błonie śluzowej. Inne produkty są środkami drażniącymi, które zakłócają powrót do zdrowia:

• żywność bogata w cukier;
• owoce cytrusowe, kwaśne produkty spożywcze, fermentowane;
• przyprawy;
• pomidory i wszystkie dania z pomidorami, dodatki (ketchupy, sosy, adjika);
• sos sojowy i ocet;
• orzechy i czekolada.

W celu przyspieszenia powrotu do zdrowia pacjentowi zaleca się lekką i pożywną dietę. Konieczne jest wykluczenie smażonych potraw, wędlin, marynat, tłustych potraw. Najlepiej gotować na parze, dusić lub gotować. Wyeliminuj wszystkie pokarmy, które mogą wywoływać alergie.

Atak zapalenia pęcherza może być również wywołany ciężkim jedzeniem, w którym pacjent cierpi na zaparcia. Wraz ze stagnacją mas kałowych pogarsza się perystaltyka jelit, w pęcherzu dochodzi do stagnacji, w wyniku czego błona śluzowa jest ponownie podrażniona. To właśnie ze względu na wysoką zawartość białka nie powinno się jeść zbyt dużo mięsa, ryb, fasoli, serów. Zastąp je pokarmami bogatymi w błonnik - warzywami i dozwolonymi owocami.

W trakcie leczenia staraj się jeść w domu, sam gotuj i nie umieszczaj w menu nowych produktów lub dań. Należy pamiętać, że dieta całkowicie wyklucza napoje alkoholowe, a także ogranicza kawę i herbatę. Przydadzą się soki, napary i wywary z ziół, napojów owocowych i kompotów. Lepiej zastąpić zwykłą wodę lekko alkaliczną wodą mineralną.

Fizjoterapia

Wśród metod leczenia choroby szeroko stosowana jest fizjoterapia. Z reguły zalecany jest na etapie zdrowienia, kiedy usunięto ostry stan zapalny pęcherza i nastąpiła pozytywna tendencja do powrotu do zdrowia. Fizjoterapia jest również skuteczna w przypadku podśluzówkowej lokalizacji czynnika wywołującego patologię, gdy leki przeciwbakteryjne nie działają prawidłowo. Ponieważ stosowana jest fizjoterapia:

• fonoforeza;
• elektroforeza;
• magnetoterapia;
• UHF;
• prądy modulowane.

Sesja nie trwa długo, jednak do uzyskania efektu wymagany jest przebieg 10-15 zabiegów. Potężne leczenie zapalenia pęcherza w połączeniu sposobów pomoże całkowicie pozbyć się choroby.

Pytanie odpowiedź

Jak długo trwa zapalenie pęcherza moczowego?

Czas trwania zapalenia pęcherza zależy od postaci patologii. Ostra trwa 7-10 dni, po czym przy odpowiednim leczeniu następuje powrót do zdrowia, ale przewlekła postać choroby może trwać kilka miesięcy, przypominając sobie okresy zaostrzeń.

Czy można skorzystać z wanny lub gorącego prysznica z zapaleniem pęcherza?

Gorący prysznic lub kąpiel naprawdę pomagają złagodzić skurcze i bolesność, jednak te efekty termiczne są przeciwwskazane w zapaleniu pęcherza, ponieważ przyczynia się do zaostrzenia procesu zapalnego.

Do jakiego lekarza się zwrócić i jakie analizy przekazać?

Kobiety z podejrzeniem zapalenia pęcherza powinny skontaktować się z lekarzem rodzinnym, mężczyźni - urologiem. W razie potrzeby pacjentkę można skierować na badanie do ginekologa. Badania - badanie moczu, badanie krwi i USG lub cystoskopia.

Jak wiek wpływa na przebieg choroby?

Najczęściej zapalenie pęcherza występuje u kobiet w wieku 20–45 lat, co wiąże się z aktywną aktywnością seksualną, niestabilnym poziomem hormonów i większym ryzykiem rozwoju patologii ginekologicznych. U starszych kobiet patologia występuje rzadziej i jest związana z osłabieniem układu odpornościowego.

Czy można wyleczyć przewlekłe zapalenie pęcherza?

Jak każda inna choroba przewlekła, zapalenie pęcherza występuje z okresami zaostrzenia i remisji. Trudno całkowicie wyleczyć chorobę, ale przy odpowiednim leczeniu można osiągnąć stabilną i bardzo długą remisję bez objawów ze strony układu moczowego.

Czy potrzebuję specjalnej diety na objawy zapalenia pęcherza?

Tak, w okresie zaostrzenia choroby pacjentom zaleca się przestrzeganie diety z wyjątkiem słonych, pikantnych, drażniących potraw. Pomimo obecności częstego oddawania moczu nie należy poważnie ograniczać się do przyjmowania płynów. Możesz wypić do 2 litrów czystej wody, kompotu, słabej herbaty. Ale alkohol i kawa w ostrej fazie są zabronione.

Jakie cechy należy wziąć pod uwagę przy wyborze uroseptyki?

Zacznijmy od tego, że wybór leku i wyznaczenie antybiotyku to zadanie tylko dla specjalisty: urologa, nefrologa, terapeuty. Niedopuszczalne jest samodzielne przerwanie leczenia zapalenia pęcherza lub zmiana leku.

Stosowanie tetracyklin, cefalosporyn w zapaleniu pęcherza szybko prowadzi do odporności patogenów. Dlatego leki z tych grup praktycznie nie są stosowane w leczeniu zapalenia pęcherza. Lekarze przepisują ampicyliny, fluorochinolony i różne kombinacje środków uroseptycznych. Szeroko stosowane są również ziołowe uroseptyki, których główną zaletą jest dobra tolerancja i prawie całkowity brak przeciwwskazań. Preparaty z tej grupy można stosować w leczeniu matek w ciąży i karmiących.

Lekarz indywidualnie dobiera uroseptyk, analizując dane każdego przypadku klinicznego. Aby określić wrażliwość patogenów na konkretny antybiotyk, przeprowadza się specjalne badanie - analizę bakteriologiczną moczu z inokulacją na pożywce.

Jak leczyć zapalenie pęcherza samodzielnie w domu i czy można to zrobić?

W przypadku pojawienia się objawów zapalenia pęcherza należy jak najszybciej skonsultować się z urologiem, nefrologiem lub lekarzem rodzinnym. Tylko specjalista może prawidłowo ocenić cechy obrazu klinicznego, przeprowadzić kompleksowe badanie, postawić prawidłową diagnozę i przepisać niezbędne leczenie.

Ale często pacjenci mają do czynienia z faktem, że wizyta u lekarza jest zaplanowana na określony czas, a ból musi zostać złagodzony już teraz. Aby zmniejszyć tempo postępu procesu patologicznego, przestrzegaj reżimu picia - wypij około 2 litrów wody, kompotów, napojów owocowych. Hipotermia jest częstą przyczyną zaostrzenia się stanu, dlatego warto się ciepło ubrać i chronić przed przeciągami.

Staraj się również unikać nadmiernego wysiłku. Odpoczynek (fizyczny i seksualny) pomoże poczekać na wizytę u specjalisty. Niepożądane jest samodzielne przyjmowanie leków przeciwbólowych i przeciwskurczowych bez skrajnej konieczności - mogą one „smarować" kliniczne objawy choroby i trudniej będzie lekarzowi postawić prawidłową diagnozę.