W układzie moczowym pęcherz odgrywa rolę kolekcjonera kolekcjonera: wyczerpane produkty filtrów krwi pochodzą z nerek przez moczowniki. To dzięki pęcherzowi i dwóch pierścieniach mięśniowych, z których jeden jest posłuszny świadomym poleceniu centralnego układu nerwowego, zdrowa osoba może w razie potrzeby przeprowadzić oddawanie moczu, potrzebę i możliwości. Przede wszystkim „możliwość” we wczesnych etapach ewolucji była przede wszystkim bezpieczna atmosfera; Wraz z nadejściem i rozwojem cywilizacji ludzkiej oddawanie moczu zaczęło wymagać specjalnych warunków, czyli przerwy w aktywności społecznej, specjalnie zaprojektowanego miejsca i/lub samotności od przedstawicieli płci przeciwnej.
Zapalenie pęcherza jest procesem zapalnym na wewnętrznych ścianach pęcherza; Choroba, która powoduje wyraźny dyskomfort fizjologiczny i psychiczny, a także pewne niewłaściwe niewłaściwe niepokój. Osoba w każdym wieku i płci może stawić czoła tym nieszczęściu, ale nie jest przypadkiem, że zapalenie pęcherza jest czasami nazywane klątwą współczesnej kobiety (bardziej poprawne byłoby powiedzenie „jednej z przekleństw”, ponieważ nie jest to jedyna taka choroba). Głównym powodem jest anatomia: w porównaniu z męską cewnią cewką (cewkę moczową) jest znacznie krótsza, bardziej elastyczna, szersza i bardziej prosta. Stwarza to niezwykle wygodne „bramy” do penetracji rosnących infekcji urogenów, których rozpowszechnienie i różnorodność we współczesnym świecie jest naprawdę bardzo wielka. I chociaż nie każde zapalenie pęcherza ma zakaźny charakter, to opisany mechanizm jego rozwoju jest kluczowym czynnikiem różnic epidemiologicznych: według różnych źródeł, u kobiet w aktywnym wieku występuje 6-8 razy częściej niż u mężczyzn.
Ogólnie rzecz biorąc, analiza statystyczna pozwala ocenić problem pod różnymi kątami. Tak więc wiele źródeł wskazuje, że przynajmniej pojedynczy atak zapalenia pęcherza podczas życia doświadcza co najmniej połowy wszystkich kobiet; Przynajmniej co czwarte jest chory okresowo lub przewlekle (niektórzy autorzy uważają te dane za bardzo niskie, ponieważ nie wszyscy chorzy szukają lekarza). Zgodnie z dokumentacją medyczną, w klinikach, wśród wszystkich pacjentów urologicznych udział pacjentów z zapaleniem pęcherzyków osiąga 67%; W szpitalach urologicznych wskaźnik ten wynosi 5-12% (innymi słowy, odsetek hospitalizacji zapalenia pęcherza jest również bardzo wysoki, co po raz kolejny potwierdza społeczne znaczenie tej choroby). Częstotliwości ostrych i przewlekłych postaci wynoszą około 2: 1.
Różnica w występowaniu między podłogami jest wyrównana do wieku osób starszych i starszych: w starszych kategoriach wiekowych odsetek mężczyzn chorych z zapaleniem pęcherza jest porównywalna z podobnym odsetkiem kobiet. Ale w dojrzałym, młodym, młodym (a czasem w wieku nastoletnim, a nawet dziecka), kiedy żyć, będzie się cieszyć! - Zapalenie pęcherza polega na oczekiwaniu i wybiera głównie kobiety.
Powody
Z infekcji ściana pęcherza jest chroniona przez naturę, w zasadzie, wystarczająco dobrze; Przewaga zakaźnej etiologii zapalenia pęcherza nie wynika z podatności jako takiej, ale przez kombinację wysokiego prawdopodobieństwa zakażenia niepożądanymi warunkami zewnętrznymi i wewnętrznymi, z których większość jest w jakiś sposób związana z stylem życia. Główne czynniki ryzyka obejmują wszelkie ostre i przewlekłe infekcje w innych układach ciała (od próchnicy i zapalenia jelita grubego po ostre infekcje wirusowe oddechowe -choroby przenoszone drogą płciową), hipotermia, hipowitaminozę, po zubożeniu chirurgicznym, niezdrowej diecie, przepracowaniu i trwałej defilności snu, stresu psycho -emotyjni. niewystarczająca higiena (trudno sobie wyobrazić, w jaki sposób umiejętności i potrzeby mogą być niewystarczające w XXI wieku, a jednak czynnik ten pozostaje znaczący). Powracając do kwestii różnic statystycznych między płciami, wspominamy o innym, oprócz anatomicznej, przyczyny hormonalnej, a mianowicie fluktuacje hormonalnego tła (w szczególności zaostrzenia zapalenia pęcherzyków związanych z fazą cyklu menstruacyjnego, ciąży lub menopauzy są rozważane w literaturze).
Zauważamy również, że infekcja może przenikać do pęcherza nie tylko wznoszącego się, ale także malejących ścieżek - z nerek dotkniętych zapaleniem nerek.
Nieinfekcyjne postacie obejmują chemiczne toksyczne (w tym leki), alergiczne, promieniowanie, traumatyczne, pasożytnicze.
Objawy
Klasyczne objawy zapalenia pęcherza obejmują przede wszystkim intensywny dyskomfort podczas oddawania moczu: pocieranie, ból, spalanie itp. Często oddawanie moczu pozostawia poczucie, że pęcherz nie jest całkowicie opróżniony; Wielu pacjentów narzeka na powtarzającą się lub fałszywą potrzebę, zauważa „wyciek” moczu w lnianie lub imperatywną naturę pragnienia (ponownie przyczyny anatomiczne są bardziej nieodłączne u kobiet, które często „nie mają czasu na bieganie” i dlatego są zmuszone do stale pozostać bliżej toalety). W niektórych przypadkach ujawnia się zachmurzenie lub domieszka krwi w moczu; Należy powiedzieć, że krwiomocz jest najniebezpieczniejszym objawem urologicznym i wymaga bezpośredniej diagnozy różnicowej, ponieważ obecność krwi w moczu może być spowodowana nie tylko przez zapalenie pęcherza, ale także z przyczyn życia.
Jest to typowe i z reguły poważnie wyrażane z zapaleniem pęcherza zespołu bólu: ciągnięcie lub pikantne, pękające lub bóle w dolnej części brzucha, często z napromieniowaniem w kroczu lub plecach. Bez takiego lub podobnego bólu nie więcej niż 10% całego zapalenia pęcherza. Przy wystarczającej odpowiedzi immunologicznej ogólne złe samopoczucie, gorączka, słabość, ból głowy są często intensywne.
Najbardziej prawdopodobne i poważne powikłania zapalenia pęcherza obejmują SAT -CALED jego forma śródmiąższową, gdy nie tylko śluz, ale także głębsza warstwa mięśni ścian bąbelkowych jest zaangażowana w proces zapalny (ostatecznie może to prowadzić do pomarszczenia bańki i jej wyraźnej niepowodzenia), a także rozprzestrzeniania się infekcji do sądu, w którym może to powodować poważne konsekwencje (Pyeloning, licząca). itp.).
Diagnostyka
Oprócz ankiety klinicznej i standardowej kontroli urologicznej (jednak wiele kobiet woli leczyć zapalenie pęcherza nie u urologu, ale „ich” ginekologu), testy laboratoryjne są przede wszystkim przepisywane. Do tej pory z powodzeniem stosuje się wiele różnych metod wykrywania patogenu - jak pokazano powyżej, najbardziej prawdopodobną przyczynę należy zawsze uznać za zakażenie bakteryjne, wirusowe lub grzybowe. Jako przepisywane są również konieczność diagnostyczna, ultradźwięki, mniej niż cystoskopia, mniej niż cystografia, biopsja i inne badania.
Diagnostyka
Oprócz ankiety klinicznej i standardowej kontroli urologicznej (jednak wiele kobiet woli leczyć zapalenie pęcherza nie u urologu, ale „ich” ginekologu), testy laboratoryjne są przede wszystkim przepisywane. Do tej pory z powodzeniem stosuje się wiele różnych metod wykrywania patogenu - jak pokazano powyżej, najbardziej prawdopodobną przyczynę należy zawsze uznać za zakażenie bakteryjne, wirusowe lub grzybowe. Jako konieczność diagnostyczna, przepisywane jest również badanie wewnętrzne pęcherza, badanie pęcherza X, biopsji i innych badań.
Leczenie
Ostre zapalenie pęcherza w przewlekłe zakręty często, łatwo i podstępne: stopniowe zmniejszenie objawów, nawet jego całkowite zniknięcie, wcale nie oznacza powrotu do zdrowia. Dlatego oznaki zapalenia pęcherza opisanego powyżej w dowolnej z ich kombinacji (zwłaszcza, że objawy te są nieodłącznie związane z wieloma innymi chorobami urologicznymi) wymagają natychmiastowej wizyty u lekarza, a nie oczekiwań pacjenta, podczas gdy „przechodzi”. Po drodze zauważamy, że ogromna liczba dobrych, inteligentnych, przyjaznych, udowodnionych przez wieki i inne podobne wskazówki w Internecie (w których można znaleźć zalecenia w zakresie od całkiem rozsądnego do schizofrenicznego lub oszukańczego) jest jednym z czynników częstego przewlekłego i powikłań zapalenia moczu.
Na podstawie wyników badania diagnostycznego konkretny, zawsze ściśle indywidualny schemat leczenia jest zawsze przepisywany, przeznaczony przede wszystkim w celu wyeliminowania przyczyny stanu zapalnego. W różnych przypadkach można zastosować antybiotyki, leki przeciwwirusowe, przeciwgrzybicze, immunomodulatory i immunostymulanty, leki przeciwzapalne i leki przeciwzapalne oraz leki przeciwpasmodyczne. Wymagane jest warunki sanitarne przewlekłych ognisk zakażenia w innych obszarach, a także leczenie chorób w tle (nefrolitozę, gruczolak prostaty itp.). Ponadto wymagana jest dieta, zwiększone spożycie płynów i reżim oszczędzający w celu uniknięcia hipotermii i innych czynników ryzyka. Środki fitoterapeutyczne są przepisywane wyłącznie przez lekarza, a także kontroluje skuteczność ich podawania.
Z zastrzeżeniem tych warunków jest wyleczane zapalenie pęcherza.